طلا بهعنوان یکی از گرانبهاترین فلزات جهان، نه تنها بهدلیل ارزش سرمایهگذاری بلکه به خاطر زیبایی و درخشندگی بینظیرش مورد توجه قرار گرفته است. از طلای خالص ۲۴ عیار که به رنگ زرد طبیعی شناخته میشود تا ترکیبات آلیاژی مختلفی که طی فرآیند ساخت زیورآلات به آن رنگهای متفاوتی میبخشند، دنیای رنگهای طلا گستره وسیعی از ظرافت و هنر را در بر دارد. امروزه با پیشرفت فناوری و تغییر ذائقه مشتریان، رنگهای متفاوتی همچون سفید، رزگلد، سیاه، طوسی، آبی، سبز و بنفش وارد بازار شدهاند. این تغییرات نه تنها بر زیبایی جواهرات تأثیرگذار است بلکه بر ارزش و قیمت آنها نیز اثرگذار است.
در این مقاله، کیا گالری به بررسی جامع ترکیبات آلیاژی مورد استفاده در تولید هر یک از رنگهای طلا، تفاوتهای آلیاژی بین آنها، تأثیر رنگ بر عیار طلا، اثرات اقتصادی و سرمایهگذاری، نکات انتخاب رنگ بر اساس تناژ پوستی، علل تغییر رنگ طلا و راهکارهای نگهداری آن می پردازد. همچنین به بررسی تفاوتهای بین رنگ طبیعی طلا و روکشهای طلا، ترندهای روز دنیای جواهرات در سال ۱۴۰۴، ست کردن زیورآلات با رنگهای مختلف طلا و تأثیر فرهنگی رنگهای طلا نیز پرداخته خواهد شد.
طلای خالص ۲۴ عیار از لحاظ ساختاری بسیار نرم است؛ به همین دلیل برای تولید زیورآلات معمولاً با فلزات دیگر ترکیب میشود. ترکیب آلیاژی باعث افزایش مقاومت و سختی طلا میشود و در عین حال رنگ آن نیز تغییر میکند. به عنوان مثال، در صورتی که طلا با مس یا نقره ترکیب شود، رنگ زرد طبیعی طلا دچار تغییراتی شده و تنوع رنگی بیشتری ایجاد میگردد.
طلای زرد سنتی حاصل ترکیب طلا خالص با فلزاتی مانند مس و نقره است. در زیور آلاتی مانند طلای ۱۸ عیار معمولاً از ترکیبی حدود ۷۵٪ طلا، ۱۲.۵٪ مس و ۱۲.۵٪ نقره استفاده میشود. نقره در این ترکیب نقش روشنکنندگی و افزایش درخشندگی رنگ را دارد و مس بهعنوان عامل تقویت سختی، گرمای رنگی طبیعی زرد را به همراه دارد. افزایش درصد مس میتواند باعث گرما و تغییر خفیف رنگ به سمت قرمز شود اما در ترکیب سنتی طلا زرد، توازن بین استحکام و زیبایی حفظ میشود.
برای تولید طلای سفید، طلا با فلزاتی مانند نیکل، پالادیوم، زینک و گاهی نقره آلیاژ میشود. به عنوان مثال، در طلای سفید ۱۸ عیار معمولاً ترکیبی از ۷۵٪ طلا به همراه حدود ۱۰-۱۵٪ از نیکل یا پالادیوم و مابقی درصد از زینک و نقره استفاده میشود. جهت افزایش براقیت و ایجاد رنگ سفید خالص، اغلب از روکش رادیوم بهره برده میشود. این روکش علاوه بر تقویت ظاهر، مانع از خراشیدگی و تغییر رنگ میشود؛ اما نیازمند نگهداری دورهای برای تجدید روکش در صورت فرسایش است. همچنین
طلای رزگلد از طریق افزایش درصد مس نسبت به ترکیب سنتی طلا زرد به دست میآید. در این آلیاژ، معمولاً حدود ۷۵٪ طلا همراه با ۲۰-۲۲٪ مس و ۲-۵٪ نقره به کار میرود. نقش اصلی مس در این ترکیب تغییر رنگ به سمت صورتی گرم است؛ بهطوری که با افزایش درصد مس، رنگ رزگلد طلا عمق و گرما بیشتری پیدا میکند. این نوع طلا علاوه بر داشتن ظاهر منحصر به فرد، به دلیل ترکیب متعادل نیز از لحاظ استحکام و دوام مناسب است.
برای ایجاد رنگ سیاه در طلا دو روش عمده وجود دارد: روش آلیاژ دهی و روش روکشدهی. در روش آلیاژ دهی، ممکن است فلزاتی مانند کبالت به ترکیب اضافه شوند تا رنگ تیرهای ایجاد شود؛ اما بیشتر طلای سیاه امروزی از طریق روکشدهی به دست میآید. در این حالت، سطح طلا با روکشهایی مانند رودیوم سیاه پوشانده میشود تا ظاهر دراماتیک و مدرن به آن ببخشد. اگرچه این روش ظاهری جذاب ایجاد میکند، اما روکشها ممکن است در طول زمان فرسوده شده و نیاز به تجدید داشته باشند.
طلای طوسی از ترکیب دقیق طلا با فلزاتی مانند پالادیوم و نقره به دست میآید. به عنوان مثال، ترکیبی در حدود ۷۵٪ طلا به همراه ۱۰-۱۵٪ پالادیوم و ۱۰-۱۵٪ نقره میتواند رنگی خنثی و متعادل ارائه دهد. استفاده از پالادیوم باعث ایجاد رنگ سرد و مدرن میشود در حالی که نقره نقش روشنکنندگی دارد. نتیجه این ترکیب رنگی طوسی است که همزمان حس کلاسیک و معاصر را القا میکند و به دلیل ترکیب مناسب، مقاومت خوبی در برابر تغییرات محیطی دارد.
طلای آبی یکی از رنگهای نسبتاً نادر و جذاب است که از آلیاژ طلا با فلزاتی مانند اندیم یا آهن به دست میآید. فرآیند تشکیل این آلیاژها به ایجاد فازهای بینالمللی منجر میشود که رنگ آبی را به طلا میبخشد. بهطور تقریبی میتوان گفت که ترکیب ممکن است شامل ۷۵٪ طلا و ۲۵٪ اندیم یا ترکیبات مشابه باشد. اما باید توجه داشت که این آلیاژها به دلیل تشکیل فازهای میانی، از نظر مکانیکی نسبت به سایر رنگهای طلا شکنندهتر هستند و معمولاً برای قطعات تزئینی یا آثار هنری خاص کاربرد دارند.
طلای سبز عمدتاً با ترکیب طلا و نقره (و در برخی موارد اندکی از مس) به دست میآید. بهطور معمول در طلاهای سبز، درصدی حدود ۷۵٪ طلا و ۲۵٪ نقره به کار میرود. با کنترل دقیق فرآیندهای حرارتی، میتوان رنگی سبز مایل به زیتونی ایجاد کرد. نقره در این ترکیب نقش مهمی در حفظ روشنایی و درخشش دارد و در عین حال از ایجاد رنگی بیش از حد سرد جلوگیری میکند. این نوع طلا در برخی فرهنگها بهعنوان نمادی از طبیعت و برکت شناخته میشود.
طلای بنفش از طریق آلیاژ طلا با آلومینیوم تولید میشود. معمولاً ترکیبی در حدود ۷۹٪ طلا و ۲۱٪ آلومینیوم منجر به تشکیل فازهای بینالمللی میشود که رنگ بنفش را ایجاد میکنند. این آلیاژ به دلیل داشتن درصد بالای آلومینیوم، از نظر مکانیکی شکنندهتر است و بیشتر در قطعات تزئینی یا طرحهای هنری استفاده میشود. ظاهر منحصر به فرد و لوکس طلای بنفش، آن را به گزینهای متفاوت و جذاب در دنیای جواهرات تبدیل کرده است.
عیار طلا نشاندهنده درصد طلا در آلیاژ است؛ به عنوان مثال، طلای ۲۴ عیار خالص است در حالی که طلای ۱۸ عیار شامل ۷۵٪ طلا و ۲۵٪ آلیاژهای دیگر میباشد. کاهش درصد طلا به دلیل افزایش مواد آلیاژی، باعث تغییر رنگ نهایی میشود. به همین دلیل، رنگهای متفاوت معمولاً در عیارهای مختلف ارائه میگردند.
برای مثال:
طلای ۲۴ عیار: رنگ طلای خالص ۲۴ عیار یک رنگ طبیعی زرد و درخشان دارد؛ به دلیل نبود آلیاژهای اضافی.
طلای ۱۸ عیار: با توجه به افزودن آلیاژهایی مانند مس، نقره یا فلزات سفید، رنگهای متفاوتی مانند طلا رنگ رزگلد یا سفید به وجود میآید.
هرچند عیار بالاتر نشاندهنده خلوص بیشتر طلا است، اما در بسیاری موارد آلیاژهای افزوده نیز نقش مهمی در پایداری و طراحی زیورآلات دارند. به همین دلیل، انتخاب بین طلای ۲۴ عیار و ۱۸ عیار باید با توجه به نیاز مصرفکننده، سبک زندگی و نوع استفاده از جواهرات انجام شود.
رنگ طلا میتواند تاثیر مستقیم بر قیمت نهایی زیورآلات داشته باشد. عواملی که در تعیین قیمت نقش دارند عبارتند از:
کمیابی ترکیبات آلیاژی: برخی رنگها مانند طلا آبی یا بنفش به دلیل استفاده از فلزات کمیابتر، قیمت بالاتری دارند.
فرآیندهای تولید و روکش: طلای سفید معمولاً به دلیل روکش رادیوم، هزینههای اضافی دارد.
درخواست بازار: رنگهای مدرن مانند رزگلد یا سیاه به دلیل محبوبیت در میان طراحان و مشتریان، قیمتهای متفاوتی نسبت به طلا زرد دارند.
از منظر سرمایهگذاری، طلای ۲۴ عیار به عنوان یک کالای ارزشمند شناخته میشود. اما در عرصه جواهرات، رنگهای متفاوت میتوانند جنبههای متنوعی از ارزش افزوده را ارائه دهند:
طلای سفید و رزگلد: به دلیل محبوبیت در بازارهای مدرن و بین مشتریان جوان، ارزش خرید طلا سفید و فروش آنها به مرور زمان افزایش مییابد.
طلای آبی و بنفش: اگرچه برای استفاده روزمره ممکن است چندان کاربردی نباشند، اما به دلیل کمیاب بودن و ویژگیهای منحصر به فرد، مورد توجه کلکسیونرها قرار میگیرند.
طلای زرد سنتی: همچنان به عنوان نماد ثروت و پرستیژ در بسیاری از کشورها محبوب است و در بازارهای بینالمللی ارزش ثابتی دارد.
مطالعه بیشتر: چرا سرمایه گذاری در طلا بهتر از دلار، سکه و نقره است؟ بیشتر بدانید!
انتخاب رنگ زیورآلات تنها بر اساس سلیقه شخصی نیست، بلکه با توجه به تناژ و رنگ پوست نیز تأثیر بسزایی دارد. در این بخش به بررسی توصیههایی برای انواع پوست پرداخته میشود. همچنین برای آگاهی بیشتر میتوانید به مقاله "رنگ پوست در انتخاب طلا" مراجعه کنید و درباره این موضوع تخصصیتر مطالعه داشته باشید.
افرادی که پوستهای گرم با زیرتنهای زرد، طلایی یا شیری دارند، معمولاً رنگهای گرم مانند طلای زرد و رزگلد را ترجیح میدهند. این رنگها باعث افزایش درخشندگی و جلوه طبیعی پوست میشوند.
افرادی با تناژ سرد، که معمولاً زیرتنهای آبی یا صورتی دارند، ممکن است از طلای سفید، طلا طوسی یا حتی طلا آبی بهره ببرند. این رنگها باعث ایجاد تعادل و هماهنگی بیشتر با رنگ پوست میشوند.
افرادی که تناژ پوست آنها نه گرم و نه سرد است، در انتخاب رنگ طلا آزادی بیشتری دارند. در این حالت هر رنگی از طلا میتواند جلوهای متفاوت و زیبا به استایل آنها ببخشد.
مطالعه بیشتر: آیا طلا پوست را سیاه می کند؟ سیاه شدن رنگ پوست با طلا
تغییر رنگ طلا معمولا ناشی از عوامل زیر میباشد:
تماس با مواد شیمیایی: استفاده از مواد شوینده قوی، عرق بدن و حتی محصولات آرایشی میتواند باعث واکنشهای شیمیایی در آلیاژهای طلا شود.
کیفیت آلیاژ: استفاده از فلزات آلیاژی با کیفیت پایین، سبب تغییر رنگ و زنگزدگی میشود.
روکشهای نازک: در صورتی که طلای سفید یا سایر رنگهای طلا دارای روکشهای پوششی نازکی باشند، با گذر زمان این روکش از بین میرود و رنگ اصلی آلیاژ نمایان میشود.
برای جلوگیری از تغییر رنگ و حفظ درخشندگی طلا، پیشنهادات زیر مفید است:
دور نگه داشتن از مواد شیمیایی: هنگام انجام کارهای خانگی یا استفاده از عطر و ادکلن، زیورآلات طلا را جدا نگه دارید.
نگهداری در محیط خشک و بدون رطوبت: استفاده از جعبههای مخصوص نگهداری طلا و دور از نور مستقیم خورشید کمک میکند تا رنگ طلا ثابت بماند.
تمیزکاری منظم: استفاده از دستمال نرم و محلولهای مخصوص تمیزکاری طلا میتواند از تجمع ذرات و آلودگی جلوگیری کند.
عدم استفاده روزانه از طلاهای دارای روکش: در صورتی که طلا دارای روکشهای نازک مانند رودیوم است، توصیه میشود برای استفادههای روزمره از جواهرات دیگری استفاده شود تا روکش آسیب نبیند.
مطالعه بیشتر: روش های نگهداری طلا در منزل، چگونه طلا را در خانه نگه داریم؟
رنگ طبیعی طلا حاصل ترکیب آلیاژی آن در سطح مولکولی است. این رنگ در طلاهای ۲۴ عیار به وضوح دیده میشود و تغییر چندانی در طول زمان ندارد، مگر آنکه با عوامل خارجی واکنش دهد.
مزیت: پایداری رنگ و عدم نیاز به پوششهای اضافی.
معایب: در زیورآلات روزمره به دلیل نرمی طلا ممکن است مستعد خراش یا تغییر شکل باشد.
روکشها لایهای نازک از فلز دیگری (مانند رودیوم یا آب طلا) هستند که بر روی سطح طلا اعمال میشوند. این روکشها علاوه بر ایجاد جلوه بصری متفاوت، به افزایش مقاومت سطحی نیز کمک میکنند.
مزیت: ایجاد جلوههای مدرنتر و افزایش درخشش زیورآلات.
معایب: روکشها در طول زمان ممکن است فرسوده شوند و نیاز به تجدید داشته باشند.
با گذر زمان و تغییر سبکهای مد، ترندهای رنگ طلا نیز دستخوش تغییر میشوند. در سال ۱۴۰۴، بر اساس گزارشهای بازار جواهرات و تغییر ذائقه مشتریان، چند رنگ به عنوان رنگهای برتر مطرح شدهاند:
با توجه به محبوبیت طراحان مد در استفاده از رنگهای گرم و نرم، طلای رزگلد همچنان جایگاه ویژهای دارد. در کنار آن، طلای سفید با روکشهای بهروز همچون رودیوم، جلوهای شیک و مدرن ارائه میدهد.
ترندهای اخیر نشان میدهد که طلای سیاه به دلیل ظاهر تیره و منحصر به فرد، جایگاه ویژهای در میان مشتریان جوان پیدا کرده است. همچنین طلای طوسی به دلیل ایجاد تعادل بین ظاهر کلاسیک و مدرن، در طراحیهای جدید بسیار مورد استفاده قرار میگیرد.
با ظهور فناوریهای نوین، رنگهای کمتر دیدهشده مانند طلا آبی، سبز و بنفش نیز وارد بازار شدهاند. هرچند این رنگها به دلیل روشهای خاص تولید و محدودیتهای فنی، بیشتر در جواهرات تزئینی یا طراحیهای مفهومی به کار میروند، اما به تدریج جایگاه خود را در بین کلکسیونرها پیدا میکنند.
طراحیهای مدرن جواهرات با ترکیب سبکهای سنتی و نوآورانه، به استفاده از رنگهای متنوع طلا دامن زده است. برخی از رنگهای پرطرفدار عبارتند از:
طلای رزگلد: به دلیل رنگ گرم و دلنشین و همخوانی با انواع استایلها، بسیار محبوب است.
طلای سفید: انتخابی کلاسیک و مدرن که به راحتی با دیگر جواهرات ست میشود.
طلای سیاه: برای کسانی که به دنبال جلوهای متفاوت و جسورانه هستند، انتخاب ایدهآلی محسوب میشود.
طلای طوسی: به دلیل ظاهر متعادل و خنثی، در بین طراحان مد روز جایگاه ویژهای پیدا کرده است.
انتخاب زیورآلات مناسب نه تنها به رنگ طلا بلکه به هماهنگی با یکدیگر نیز بستگی دارد. در ادامه نکاتی برای ست کردن زیورآلات ارائه میشود:
طلای سفید و طلا طوسی: بهخوبی با یکدیگر ست میشوند و میتوانند به عنوان یک انتخاب مدرن و شیک در کنار یکدیگر قرار گیرند.
طلای زرد و رزگلد: ترکیب این دو رنگ میتواند جلوهای گرم و هماهنگ ایجاد کند که برای مجالس رسمی و مهمانیها بسیار مناسب است.
طلای سیاه: به دلیل رنگ تیره و خاص خود، بهتر است با زیورآلاتی با طرحهای سادهتر ست شود تا جلوه اصلی آن حفظ شود.
انتخاب رنگ زیورآلات باید متناسب با رنگ و سبک لباس نیز باشد. به عنوان مثال، برای مجالس رسمی رنگهای سرد مانند طلای سفید یا طلا طوسی میتوانند انتخابی عالی باشند، در حالی که برای استفاده روزمره رنگهای گرم مثل طلای زرد و رزگلد میتوانند حس زندگی و نشاط را القا کنند.
رنگ طلا در فرهنگهای مختلف معانی و ارزشهای متفاوتی دارد. در برخی از کشورها، طلای زرد به عنوان نماد ثروت و قدرت شناخته میشود، در حالی که در دیگر فرهنگها رنگهای سفید یا رزگلد به دلیل ظرافت و مدرنیته مورد استقبال قرار میگیرند.
در فرهنگ شرقی: طلای زرد به عنوان نماد اصالت، ثروت و سرور خانواده در مراسمهای سنتی مانند عروسیها و جشنها بسیار مورد توجه قرار میگیرد.
در فرهنگ غربی: ترکیب طلا با رنگهای سفید و رزگلد بیشتر مورد توجه است و طراحیهای معاصر در جواهرسازی بر ایجاد جلوههای نوآورانه و متفاوت تاکید دارند.
در هند و سایر کشورهای آسیایی: طلا همواره بهعنوان نماد خوشبختی و برکت تلقی شده و انتخاب رنگهای متنوع در جواهرات، به عنوان یک سرمایه فرهنگی نیز محسوب میشود.
امروزه رنگهایی مانند طلای رزگلد، سفید و سیاه به دلیل ظاهر مدرن و شیک خود، در بین مشتریان و طراحان جواهرات از محبوبیت زیادی برخوردارند.
عوامل متعددی از جمله تماس با مواد شیمیایی، استفاده مداوم و عدم نگهداری صحیح میتواند باعث تغییر رنگ طلای زرد و سفید شدن آن شود.
کاهش پوششهای حفاظتی و اکسید شدن درصد مس موجود در آلیاژ میتواند باعث تغییر رنگ رزگلد به زرد شود.
رنگهای آبی و بنفش به دلیل استفاده از آلیاژهای خاص و کمیاب بودن فلزات مورد استفاده در تولیدشان معمولاً گرانترین گزینه محسوب میشوند.
بله، در مواردی که درصد مس در آلیاژ افزایش یابد، طلا به رنگ قرمز گرایش پیدا میکند که در برخی موارد به آن "طلای قرمز" نیز گفته میشود.
برای سرمایهگذاری بلندمدت، طلای ۲۴ عیار به دلیل خلوص بیشتر از ارزش بالاتری برخوردار است؛ اما برای استفاده روزمره و پوشیدنی، طلای ۱۸ عیار به دلیل استحکام و دوام بیشتر گزینه بهتری محسوب میشود.
تماس با عوامل محیطی مانند آب، عرق و مواد شوینده میتواند منجر به فرسایش پوشش سطحی طلا شده و باعث تغییر رنگ آن گردد.
در صورت سوختن یا قرار گرفتن طلا در معرض حرارت بالا، ممکن است ساختار آلیاژی آن تغییر یابد و رنگ اولیه دچار تغییراتی شود؛ اما این تغییرات به میزان شدید و دائمی معمولاً نادر است.
اگرچه طلای طبیعی در طبیعت بهصورت معادن استخراج میشود، اما رنگ اصلی آن معمولاً زرد و درخشان است. رنگهای متنوعی که ما در جواهرات مشاهده میکنیم، نتیجه ترکیب آلیاژی طلا با سایر فلزات است.
Powered by Froala Editor
برای درج دیدگاه خود ابتدا به سیستم وارد شوید.
ورود